Contractuele vergoedingen
Inhoud van deze pagina
Voor een werknemer zijn het loon en de vergoedingen en voordelen die hem verschuldigd zijn door zijn werkgever, de voornaamste bronnen van inkomsten. Daarom is de betaling van contractuele vergoedingen één van de belangrijkste taken van het Fonds.
Belangrijk is dat de wetgever van 2002 de missie van het Fonds, voor wat de contractuele vergoedingen betreft, heeft uitgebreid. Een eerste uitbreiding heeft betrekking op het feit dat de slachtoffers van een sluiting van een onderneming zonder handels – of industriële finaliteit zich voortaan tot het Fonds kan richten voor de contractuele vergoedingen. Daarnaast zullen de werknemers die overgenomen zijn in geval van overgang van onderneming krachtens overeenkomst in het kader van een gerechtelijk akkoord een beroep kunnen doen op het Fonds voor wat de contractuele vergoedingen betreft. Tenslotte heeft de wetgever nu ook uitdrukkelijk voorzien in de tussenkomst van het Fonds in geval van sluiting van de onderneming ten gevolge van overmacht. Steeds meer slachtoffers van sluitingen kunnen dus een beroep doen op het Fonds.
Opdat het Fonds zou kunnen tegemoetkomen, is het noodzakelijk dat de werknemer aan bepaalde voorwaarden voldoet en dat hij tevens bepaalde specifieke formaliteiten vervult.
Grensbedragen
De tussenkomst van het Fonds voor de contractuele vergoedingen is begrensd. Het grensbedrag voor tussenkomst is afhankelijk van de wettelijke sluitingsdatum van de onderneming.
Sluitingen met een wettelijke sluitingsdatum tot en met 30 juni 2022 | Sluitingen met een wettelijke sluitingsdatum vanaf 1 juli 2022 |
|---|---|
Globaal grensbedrag 25 000 EUR met specifieke grensbedragen:
| Globaal grensbedrag 30 500 EUR zonder specifieke grensbedragen |
De vermelde bedragen zijn brutobedragen.
Voorwaarden voor de onderneming
Vóór de inwerkingtreding van de wet van 26 juni 2002 was de sluitingswetgeving enkel van toepassing op technische bedrijfseenheden die een handels – of industriële finaliteit bezaten. De werknemers die het slachtoffer waren van een sluiting van een onderneming zonder economische finaliteit konden zich dan ook nooit tot het Fonds richten om hun onvervulde aanspraken, voor wat de contractuele vergoedingen betreft, te laten honoreren.
In 2002 heeft de wetgever echter de wil van de sociale partners gevolgd en een nieuwe missie aan het Fonds toegekend. Vanaf de inwerkingtreding van de wet van 26 juni 2002 betaalt het Fonds de contractuele vergoedingen ook uit aan de werknemers die tewerkgesteld waren in de socialprofitsector en bij beoefenaars van vrije beroepen.
Individuele voorwaarden
De wet van 26 juni 2002 omschrijft de werknemers die onder zijn toepassingsgebied vallen als “alle personen die, krachtens een overeenkomst, tegen loon, arbeid verrichten onder het gezag van een andere persoon”.
Termijn beëindiging arbeidsovereenkomst
- Aan de overeenkomst van de werknemer moet binnen een bepaalde periode een einde zijn gekomen, ook wel de referteperiode genoemd. Deze periode begint te lopen vanaf de dertiende maand vóór de wettelijke sluitingsdatum en eindigt de twaalfde maand na deze datum.
- Voor de werknemers die deelnemen aan de vereffeningswerkzaamheden van de onderneming, wordt de termijn van twaalf maanden na de wettelijke sluitingsdatum op drie jaar gebracht.
